Odkąd pamiętam lubiłam czytać książki. Za to nie od zawsze byłam psiarą (tak wiem, dziwne). Kiedy cztery lata temu w domu pojawił się pies wszystko się zmieniło, a na moją półkę na książki zaczęły okupywać tytuły typowo psie. Dzisiaj chciałabym podzielić się czterema z nich. Gotowi?

Piesek drobnej budowy, niewysoki na krótkich łapkach, o dużych uszach to często słodziak do kwadratu. A może tylko z wyglądu? Dzisiejszy post będzie poświęcony problemowi, jakim jest agresja. Przedstawię wam jak ma się sytuacja, a szczególnie w przypadku mniejszych psiaków, bo sama mam okazję z takim mieszkać!

Dzisiaj głos na blogu oddaje mojej przyjaciółce, która napisała dla was to wszystko. Ja już jestem po lekturze tego tekstu i... myślę, że Wy też powinniście przeczytać ten tekst. Osobiście nie ujęłabym tego lepiej, mimo że Peppa również zmaga się z problemem agresji do innych psów...

Na początek przykład... Przechodzę z psem obok dorosłego amstaffa, idącego przy nodze właściciela na smyczy. Nic niezwykłego - nawet nie zwraca na nas uwagi, nie wyrywa się, nie ciągnie swego pana w naszą stronę, nie szczeka. Jednym słowem grzeczny piesek. Mijamy go spokojnie i idziemy dalej...

Potem przez pewien czas dręczyło mnie pytanie: 

Po pierwsze: pojęcie „agresywny” często jest stosowane w niewłaściwych sytuacjach np. gdy pies warczy podczas zabawy. Co wtedy możemy usłyszeć? „Jaki agresor!” lub „Chyba lewą łapą wstał...”. A przecież pies może też warczeć, zachęcając tym samym do zabawy. Może to być po prostu oznaką pobudzenia. Czasem od takich absurdów jak ten, że w powyższej sytuacji warczenie jest oznaką agresji i to często słyszanych z ust wieloletnich posiadaczy psów, ręce opadają. A kiedyś myślałam, że taki prawdziwy, doświadczony psiarz, to już wie praktycznie wszystko, co wiedzieć powinien. Tak więc (dla pewności): co to właściwie znaczy agresywny? Z ciekawości, co o tym mówią słowniki, wpisałam w wyszukiwarkę ten wyraz i oto wyniki: „zachowujący się napastliwie, wrogo, stosujący przemoc” itp. No tak... Niby prawda.
Ale co z określeniem „agresywna rasa psa”? Jedną z ras wpisanych na listę agresywnych jest np. rottweiler. Jednak czy to oznacza, że pies ten od urodzenia będzie „zachowywał się wrogo” - jak to określają słowniki? Otóż nie. Uważam, że to czy nasz pies będzie agresywny czy też nie, zależy w największym stopniu od nas samych - od właścicieli, ludzi, którzy psa otaczają i którzy reprezentują, jakie zachowania przejawia „rasa ludzka” (bo przecież psy mogą okazywać agresję nie tylko w stosunku do swoich pobratymców, ale i do ludzi). Tak, to przede wszystkim my. Żadne badania nie wykryły istnienia genu agresji, więc raczej nie jest ona dziedziczna. Uważam więc, że pies (nawet ten wpisany na powyższą listę przysłowiowych „ostrych psów”) nie musi być agresywny. Jeśli od początku będzie odpowiednio wychowywany, nie grozi nam problem z brakiem ułożenia u naszego pupila. Jeżeli natomiast nie wiemy jak nauczyć psa „funkcjonowania bez agresji”, powinniśmy skonsultować się z behawiorystą, by zapobiec nieprzyjemnym sytuacjom.
Ludowe twierdzenia - 5 MITÓW dot. agresji u psów Nie bez powodu wyżej użyłam sformułowania „ostry pies”. Już kilkakrotnie się na nie natknęłam i nie mam z nim przyjemnych doświadczeń. Zobaczcie sami!

Październik. Z czym kojarzy wam się nazwa tego miesiąca? Wcielając się w pesymistycznego ducha, na myśl przychodzi mi jedynie deszcz, który oblewa całą Polskę, tworząc miliony kałuż. Warunki te rujnują wszystkie nasze plany treningowe i jakiekolwiek inne. Ale... czy ten miesiąc rzeczywiście taki był? Co takiego się u nas działo? Przeczytajcie, a poznacie odpowiedź!



Ten miesiąc poświęciłyśmy na ćwiczenia z zakresu skupiania uwagi na przewodniku. Dlaczego? Zauważyłam, bowiem że Peppa na spacerach ma moją osobę w poważaniu. Mniej reaguje na jakiekolwiek komendy, a jeśli już to na jej reakcję trzeba poczekać, aż skończy obwąchiwać pobliski trawnik. Postanowiłam to zmienić, kładąc nacisk na uatrakcyjnienie przewodnika, czyli mnie. Oprócz tego zwracam większą uwagę na chodzenie przy nodze i ignorowanie bodźców. W kolejnych postach z serii Summa Summarum będę dawać znać, jak mają się efekty naszej pracy.

Dodatkowo, kiedy nie zajmowałyśmy się treningami na wyżej wspomniane umiejętności, rekreacyjnie poświęcałyśmy czas posłuszeństwu oraz sztuczkowaniu. W listopadzie chciałabym nauczyć Peppę jakiejś nowej sztuczki, ale kompletnie nie mam koncepcji jaką. Może Wy macie jakieś ciekawe pomysły?


Publikacje warte uwagi

• Jedna noc i jeden jesienny wschód Słońca poza miastem - chyba wszyscy, którzy są na bieżąco z treściami bloga Dzikość w sercu, wiedzą że Magda jest mistrzem spontaniczności, jeśli chodzi o wycieczki. Jak się okazuję nie tylko te górskie! Tym razem wywiało ich... nad jezioro, a relacja z wypadu jest do wglądu na ich blogu.
• Nie kupuj - adoptuj, a może każdemu według potrzeb? - niewątpliwie temat adopcji psów można określić mianem tematu-rzeki. Ile ludzi, tyle poglądów i opinii. W tym poście można poznać historię Agnieszki z bloga Ciri Piri i dowiedzieć się, dlaczego mimo początkowej chęci kupna psa, zdecydowała że kolejny pies też będzie adopciakiem. 
• Bezsmyczowa plaga i jej konsekwencje - Weronika z Vuk Vuk-a zwraca uwagę na problem, jaki stale stanowią psy, które na spacery wychodzą bez smyczy. A dokładniej na te osobniki, które nie reagują na swoje imię, ani na jakiekolwiek inne komendy...
• Kanał Psia Stacja - śmiem stwierdzić, że najwięcej wiedzy o psach, która dostępna jest w internecie jest do przyswojenia w formie tekstu. Dziewczyny, które tworzą ten kanał postanowiły wyjść ze schematu: od ponad roku regularnie publikują podcasty na różnorakie tematy dot. ich pasji, jaką są psy.

Bark Side

Nawet nie wiecie ile zasług macie u mnie za październik!
Przede wszystkim w tym miesiącu wybiło nam magiczne 13000 wyświetleń strony, z czego jestem bardzo dumna. Dzięki takim, no niemałym sukcesom, wiem że warto kontynuować to czym się zajmuję.
Myślę, że z racji osiągnięcia przez nas tak dużej liczby, powinnam przypomnieć wam o tym, że oprócz bloga działam też w social mediach, które warto śledzić, jeśli chcielibyście mieć częściej do czynienia z typem treści jakie publikuję. Uściślając: spotkacie nas też na Instagramie i trochę rzadziej na Facebooku.

A będąc w temacie Instagrama: tam w październiku również sporo się działo. Przede wszystkim do grona obserwatorów dołączyło ponad czterdzieści nowych czytelników, co również daje niezłego powera do dalszej pracy. Mam nadzieję, że przy podobnej liczbie publikacji, pracy i przekazywanych wam wartości, w listopadzie do społeczności Bark Side'u dołączy podobna ilość osób.


Natalia

Październik był miesiącem snucia planów na najbliższy i bardziej odległy czas.
Przede wszystkim warto w tym miejscu wspomnieć, że w moim kalendarzu można znaleźć już tytuły tekstów, które powinny pojawić się do końca bieżącego roku, z czego jestem dość dumna. Mam już zaplanowaną prawie każdą sobotę (powinniście pamiętać, że sobota jest dniem publikacji na tym blogu), ale jestem otwarta na wasze propozycje, bo w końcu nie ja sama tworzę to miejsce w sieci, prawda?
Jak na razie mogę zdradzić, że na kolejny tydzień planuję coś naprawdę ekstra. Pojawi się post przepełniony wiedzą i wskazówkami na naprawdę współczesny temat. Jednym słowem: myślę, że nie pożałujecie klikając w tytuł.

Poza tym udało mi się wrócić do czytania. I wiedzcie, że nie mówię tutaj o czytaniu szkolnych podręczników, co chcąc nie chcąc również regularnie praktykuje. Obecnie jestem w trakcie przerabiania typowo psiej pozycji, jaką jest "Był sobie pies 2". Jak na razie mi się podoba, tak samo jak pozostałe publikacje tego autora, które miałam okazję czytać.




I tym akcentem pragnę skończyć w moim życiu rozdział zwany październikiem, a wkroczyć w etap listopadowy. Co będę robić w tym miesiącu? Mam zamiar pojawić się wraz z przyjaciółką na Pupilovych Targach w Lublinie. Oprócz tego planuję czytać co najmniej kilka stron dziennie, tak aby oprócz nauki w moim planie dnia znalazł się też czas dla siebie, który spędzę z książką, a nie przed ekranem komóki. Jak mi wyjdzie? Po raz kolejny przytoczę w tym miejscu moje ukochane powiedzonko: czas pokaże...

A jakie są wasze osiągnięcia z października? Czym będziecie zajmować się w listopadzie? Uchylcie mi rąbka tajemnicy!